Istnieje opcja uzyskania w ramach wypadku drogowego czy kolizji drogowej, jakiej się było uczestnikiem a dokładniej poszkodowanym, stosownego zadośćuczynienia za poniesione straty materialne. Mamy tu na myśli rekompensatę finansową, którą określa się jako odszkodowanie.

Wynika ono rzecz jasna z posiadania rozlicznych wariantów polis ubezpieczeniowych, a najczęściej ze standardowego OC czyli ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, które stanowi zobowiązanie niezbędne do posiadania przez każdego kierowcę, jaki posiada pojazd, niezależnie od tego ile nim jeździ, jak często itd.

Aby jednak można było dopełnić wszelkich niezbędnych formalności zmierzających do uzyskania odszkodowania, konieczne jest najpierw jasne i jednoznaczne ustalenie, kto zawinił jeżeli chodzi o wypadek, w którym został uszkodzony nasz samochód. Czasami sprawca znajduje się od razu, bowiem ma honor i odwagę przyznać się, co zrobił i że to po jego stronie leży wina. Niekiedy jednak jest zgoła odmiennie, a mianowicie winny ucieka z miejsca zdarzenia.

Co wtedy? Jak dochodzić swoich praw polegających na roszczeniach dotyczących odszkodowania za uszkodzenie pojazdu? Czasami wszystko dzieje się tak szybko, że zanim wyrobimy się, żeby zapisać numery rejestracyjne danego pojazdu, sprawca zbiega z miejsca zdarzenia. Istnieje w takich sytuacjach kilka konkretnych wskazówek, które należy spełniać, aby postarać się o swoje.

Po pierwsze musimy zawiadomić o sprawie niezbędne służby. Funkcjonariusze policji powinni zjawić się na miejscu, niezależnie od tego jak poważne będzie to zdarzenie. Nawet przy błahej kolizji, dobrze jest wezwać funkcjonariuszy, bowiem dzięki temu możesz mieć fachowo stworzone oświadczenie. Straty jakie poniosłeś mogą być opłacone z AC, o ile kierowca ma je wykupione. W ostateczności niestety, trzeba będzie powstałe szkody opłacić samodzielnie.

Obecność policji na miejscu zdarzenia, z którego uciekł sprawca jak najbardziej jest zasadne także po to, żeby móc w ogóle ubiegać się o uzyskanie odszkodowania z Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego. Następny krok to z kolei zabezpieczenie wszelkich dowodów, które świadczą o tym, że nie my zawiniliśmy, a ktoś inny i które potwierdzą naszą wersję zdarzeń, a mianowicie że odpowiedzialność leży po stronie sprawcy nieznanego.

Nie bez znaczenia w tym wypadku okazują się także zeznania świadków. Trzeba także zgłosić szkodę do towarzystwa ubezpieczeniowego, które zajmuje się likwidowaniem szkód, a następnie przesyła dokumentację dotyczącą uszkodzonego pojazdu do Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego. Konieczne jest też zebranie wszelkich dokumentów, które pozwolą na to, żeby dokonać stosownej wyceny poniesionych strat.

Jak już wyżej wspomnieliśmy, odszkodowania wypłacane są przez Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny, a więc placówkę, która specjalizuje się w wypłatach rekompensat za zdarzenia drogowe osobom poszkodowanym. Takie świadczenia owa instytucja wypłaca wtedy, kiedy dzieją się dwie sytuacje- po pierwsze sprawca ucieka z miejsca zdarzenia bądź jest nieznany, a po drugie jeżeli nie ma w czasie doprowadzenia do wypadku bądź kolizji obowiązkowej polisy OC, z której można byłoby ściągnąć stosowne środki pieniężne właśnie na OC.

W pierwszej z wyżej wymienionych sytuacji, Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny trudni się wypłacaniem rekompensat ale wyłącznie za szkody osobowe, które tyczą się utraty zdrowia. Dużo rzadziej natomiast do poszkodowanego mogą trafić pieniądze w ramach zadośćuczynienia z Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego wypłacane z tytułu szkód na mieniu.

Są o bowiem takie przypadki, gdy dochodzi do dużych obrażeń uczestników wypadku, że konieczny był minimum czternastodniowy pobyt w szpitalu. W sytuacji zaś, gdy sprawca uciekł z miejsca zdarzenia, ale do żadnych większych i poważniejszych w swych skutkach obrażeń nie doszło, na świadczenie pieniężne z Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego nie mamy co liczyć. Wtedy jedyny rozwiązaniem jest pokrycie strat finansowych związanych z reperacją wozu z polisy AC.

Musimy jednakże ja wykupić dodatkowo, bowiem standardem i obowiązkiem każdego zmotoryzowanego jest posiadanie polisy ubezpieczeniowej OC. Brak aktualnego AC pociąga za sobą konieczność pokrywania szkód z własnej kieszeni. Posiadacze wyłącznie OC natomiast w takich sytuacjach powinni jednakże przygotować się na to, że niestety ale będą musieli samodzielnie wyłożyć pieniądze. Istnieje jednak szansa na to, że policja dojdzie do tego, kto jest sprawcą, który zbiegł z miejsca zdarzenia i na tej podstawie odzyskasz należne Ci pieniądze.

Warto wspomnieć, iż ucieczka z miejsca zdarzenia wiąże się z poważnymi konsekwencjami natury prawnej, które wynoszą nawet do 12 lat pozbawienia wolności. W znacznie lepszej sytuacji jest natomiast posiadacz AC, który mając wykupione autocasco może spać spokojnie. Otrzyma pieniądze w ramach polisy i tu wątpliwości, co do takiego obrotu spraw nie ma. AC tego typu sytuacje uwzględnia jak najbardziej.

Wystarczy chwila nieuwagi, moment zagapienia, wina kogoś innego, a może zagadanie się i stłuczka gotowa. Nie od razu musi być mowa o poważnej kolizji drogowej, którą określamy mianem wypadku, ale do niewielkich niefortunnych zdarzeń jak najbardziej często dochodzi na co dzień, w rozmaitych miejscach – od galerii handlowych, przez osiedlowe parkingi czy ruchliwe ulice. W konsekwencji tego niedużo trzeba o szkodę dla naszego wozu. Bardzo często pojawiają się zarysowania lakieru, uszkodzenia zewnętrznych elementów naszych aut itd. Z pozoru może się to okazać dość błahym powodem do wysuwania jakiś większych roszczeń, ale niekiedy jest tak, iż tenże drobiazg prowadzi do poważnego problemu. Co wtedy?

Nie są to poważne sytuacje, lecz zawsze wiążą się z jakimiś szkodami. Częstym zjawiskiem jest natomiast kłopot z jednoznacznym ustaleniem, kto jest winny zdarzenia. Niekiedy jest jeszcze gorzej – sprawca po prostu wsiada w swój samochód i odjeżdża. Niepozostawienie do siebie kontaktu i niewzięcie odpowiedzialności za swój czyn sprawia, że pokrzywdzony sam zmuszony jest regulować należności wynikające z pojawiających się uszkodzeń samochodowych.

Nie zawsze jednakże musimy od razu wyciągać portfel z gotówką i umawiać się na wizytę do mechanika. Jest kilka sprawdzonych rozwiązań, jakie w tym aspekcie okazują się jak najbardziej pożądanym wariantem zachowania.

To, jak należy postąpić powinno być uzależnione od tego, jakie są rezultaty powstałej stłuczki. By natomiast móc to stosownie zweryfikować, niezbędne jest gruntowne przeanalizowanie stanu naszych pojazdów. A zatem przepakowujemy pojazdy, żeby nikomu nie zawadzały i aby nam było bezpiecznie do nich dojść ze wszystkich stron. Później robimy zdjęcia, a na ich podstawie oceniamy ewentualne powstałe szkody. Następny krok to spisywanie oświadczenia, jakiego bezpłatne wzory są możliwe do pobrania w Internecie.

Można także sporządzić taki dokument samodzielnie. W nim winny stłuczki przyznaje się do swojego zawinienia. Jeżeli natomiast uczestnicy kolizji nie zgadzają się co do tego, kto zawinił jednoznacznie, wówczas trzeba posilić się przepisami prawnymi, patrząc na to, kto je złamał. Na przykład na placu parkingowym przepisy regulują znaki drogowe – poziome oraz pionowe, kiedy zaś ich brak wprowadzana jest zasada prawej ręki. Niestety nie każdy zmotoryzowany korzystający z parkingu ma co do tego wiedzę i w konsekwencji tego przecina cały parking jadąc alejką na wprost.

Tym samym wymusza pierwszeństwo i w razie ewentualnych kolizji, to on jest im winny. Pierwszeństwo podczas wyjazdu mają kierowcy wyjeżdżający z prawej strony z bocznych alejek. Wystarczy, że zmotoryzowany zacznie kierować się do wyjazdu, a już powinien być świadomy tego, iż traktowany jest jak każdy inny kierowca, który włącza się do ruchu. W związku z tym ma obowiązek ustąpienia pierwszeństwa wszystkim tym, którzy nadjeżdżają.

Gdy natomiast sytuacja jest naprawdę konfliktowa i określenie, kto zawinił nie jest możliwe do polubownego ustalenia i rozstrzygnięcia, wtedy warto wezwać policję, która to jednoznacznie ustali. Nie ma się co obawiać, że kolizja jest zbyt drobna, bo przykładowo zdarzyła się na placu parkingowym pod sklepem, czy blokiem. Nawet w tak drobnych okolicznościach, służby mają obowiązek przyjechać i nam pomóc. Funkcjonariusze mają prawo stworzyć notatkę dotyczącą zdarzenia zwłaszcza wtedy, kiedy parking, na którym doszło do kolizji jest oznaczony jako strefa ruchu. Wówczas wypisywane są mandaty i ustalana jest jednoznacznie wina jednej ze stron zdarzenia.

Co natomiast w momencie, kiedy parking nie został oznaczony jako „strefa ruchu”? Wtedy przybywają najczęściej na miejsce policjanci prewencyjni, nie funkcjonariusze z wydziału ruchu drogowego, którzy wystawiają mandaty również, ale za stworzenie zagrożenia. Ciężko jest wtedy ustalać, czyja była wina, na przykład gdy doszło do zarysowania pojazdu zaparkowanego na placu. Nie oznacza to natomiast, że przy tak błahych pozornie zdarzeniach policja może odmówić przybycia na miejsce. Takiej opcji nie ma.

Jeśli natomiast zarysujemy pojazd znajdujący się na placu parkingowym ale nie mamy pojęcia, do kogo on należy albo po prostu poczekajmy na zmotoryzowanego, albo idźmy do okolicznego punktu i popytajmy, kto może być właścicielem samochodu, na którym wyrządziliśmy szkodę. Warto także zapisać numery rejestracyjne, to może być bardzo pomocne w znalezieniu właściciela. W ostateczności, zostawmy karteczkę z namiarami na nas pod wycieraczką na szybie.

Gdy natomiast to nasz wóz padł ofiarą i został zarysowany, ale nie ma winnego, bo nie miał odwagi się przyznać, lecz odjechał z miejsca zdarzenia, a czasem nawet zupełnie nie był świadomy, że cokolwiek zrobił. Wówczas warto popytać czy parking na jakim doszło do kolizji, nie jest czasami monitorowany, co coraz częściej się zdarza. Wtedy można bez trudu przybliżyć nagrania i w konsekwencji tego sprawdzić, kto zawinił, spisując numery rejestracyjne wozu. Wtedy również powinna zostać zawiadomiona policja.

Warto wyszczególnić zasadnicze różnice między kolizją drogową, standardowym wypadkiem oraz stłuczką. Wszystkie te zdarzenia komunikacyjne mają zupełnie inny charakter oraz opierają się na kompletnie innych rezultatach. Do najczęściej pojawiających się zajść na trasach lokalnych w naszym kraju zalicza się jednakże stłuczki, jakie wiążą się z hukiem, paniką, dezorientacją, często strachem i sporą dawką adrenaliny. Niemniej jednak w takich momentach należy zachować zimną krew i mimo stresu skupić się na tym, aby postępować tak, jak przy tego rodzaju zdarzeniach postąpić należy.

Zacznijmy od tego, że scharakteryzujemy po krótce wyżej wspomniane formy zdarzeń komunikacyjnych. Otóż musimy wiedzieć, że przy popularnych kolizjach drogowych określanych jako nasza tytułowa stłuczka, nie musimy wcale wzywać na miejsce funkcjonariuszy policji, ani żadnych innych służb. Tak jest wtedy, kiedy na skutek kolizji nikomu nic się nie stało. Wtedy wystarczy, że samodzielnie między sobą uczestnicy stłuczki się dogadają, a w konsekwencji tego będą mieli okazję sporządzić dokument w postaci oświadczenia do towarzystwa ubezpieczeniowego sprawcy, z OC którego ściągnięte zostaną pieniądze niezbędne do pokrycia powstałych u poszkodowanego strat materialnych w jego pojeździe.

Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, aby Ci, którym zależy na interwencji policji – bo na przykład nikt nie przyznaje się do winy – zdecydowali się przedzwonić po służby. Funkcjonariusze po każdorazowym zgłoszeniu mają obowiązek zjawienia się na miejscu zdarzenia. A zatem w wielkim skrócie – jako stłuczkę rozumie się zdarzenie komunikacyjne, w jakim uszkodzone zostały tylko rzeczy, czyli na przykład pojazdy ale też niekiedy i elementy infrastruktury drogowej. Nie wyrządzono natomiast żadnych szkód osobom. Jeżeli natomiast pojawiają się na skutek zdarzenia komunikacyjnego ranni, wtedy stłuczka przeradza się w wypadek drogowy i w takich przypadkach nie obejdzie się już bez wezwania funkcjonariuszy policji.

Niemniej jednak tematyką naszego artykułu jest właśnie stłuczka drogowa, więc to jej przyjrzyjmy się nieco bliżej. Po pierwsze, powinniśmy się uspokoić. Opanowujemy emocje, nerwy trzymamy pod kontrolą i na wodzy. Dzięki temu, nawet jeżeli to Ty zawiniłeś, będziesz mógł rozważyć na trzeźwo co dalej. Prędzej postąpisz sensownie i zgodnie z zaleceniami w takich wypadkach, kiedy będziesz opanowany. Nie pomoże Ci tu panika, strach i stres, a tym bardziej wchodzenie z innym uczestnikiem zdarzenia drogowego w zatargi. Musisz działać sprawnie i szybko. Kiedy ogarniesz się, wyjdziesz z auta, koniecznie dogadaj się z drugim uczestnikiem kolizji, byście stworzyli oświadczenie.

Najpierw przygotujcie jednak wozy, aby nie zawadzały. W tym celu trzeba je zepchnąć na pobocze czy tak zaparkować, aby nie doprowadzały do paraliżu komunikacyjnego i zablokowania ruchu innym przejeżdżającym w okolicy. Koniecznie upewnij się czy w Twoim aucie nikomu nic się nie stało, popatrz także co z pasażerami u drugiego uczestnika zajścia. Jeżeli zaistnieje taka potrzeba, przedzwoń po służby. Przypominamy, że numer kontaktowy to 112 z telefonu komórkowego. Dzwonimy do Centrum Powiadamiania Ratunkowego i kontaktujemy się z konsultantem obsługującym linię.

Koordynator zdecyduje się zadać nam pewne pytania, więc skoncentrujmy się, aby jak najbardziej szczegółowo na nie odpowiadać. W oparciu o to, co od Ciebie usłyszy koordynator prowadzący z Tobą rozmowę, prześle do Ciebie stosowne służby. Poza tym, jeżeli w wyniku stłuczki czy wypadku są osoby poszkodowane, także powinieneś o tym powiedzieć, a koordynator jest zobligowany do tego, żeby powiadomić Cię również o tym, jak postępować z rannymi.

Powinieneś dostać w tym celu stosowną instrukcję.

Nie bez znaczenia okazuje się odpowiednie zabezpieczenie miejsca, w którym doszło do kolizji. Jak? Ubieramy na siebie kamizelkę odblaskową, którą zawsze powinniśmy wozić w bagażniku. Jest to niezbędny atrybut każdego, kto przemieszcza się po miejscu stłuczki. Następnie uruchamiamy światła awaryjne, a później ustawiamy trójkąt ostrzegawczy.

Musi on zostać rozstawiony jeden metr za autem, pod warunkiem że do stłuczki doszło w miejscu, które jest w rejonie obszaru zabudowanego. Kiedy zaś stłuczka miała miejsce poza terenem zabudowanym, to wtedy odległość ta jest inna, tj. powinna wynosić jakieś 30

– 50 metrów od miejsca kolizji. Niestety, dane statystyczne gromadzone przez funkcjonariuszy policji jednoznacznie pokazują, że niezabezpieczenie w odpowiedni sposób miejsc kolizji, często staje się powodem kolejnych wypadków dokładnie w tych samych miejscach. Co więcej, gdy na miejsce zdarzenie przyjedzie policja, a Ty nie wykonasz wcześniej odpowiedniego zabezpieczenia terenu wypadku, nie masz się co dziwić, iż dostaniesz mandat. Jego wysokość to aktualnie jakieś trzysta złotych.

Policja powinna być jak już wspomnieliśmy to wyżej – wezwana wtedy, kiedy na wypadku ucierpiał ktoś, czyli szkody poniósł uczestnik zdarzenia komunikacyjnego. Niemniej jednak jest też konieczność wezwania stosownych służb w momencie, kiedy podejrzewamy, iż osoba, którą doznaliśmy kolizji jest pod wpływem środków odurzających bądź alkoholu. W innych niż wyżej wymienione przypadki, kiedy stłuczka w swych konsekwencjach nie jest bardzo duża, policji wzywać nie trzeba.

Przechodzimy do wypełnienia druku oświadczenia, a wtedy istnieje sposobność usunięcia szkody na koszt towarzystwa ubezpieczeniowego. Formularz jest tu w takiej sytuacji niezbędny. Dobrze jest zatem, chociażby w razie czego, przygotować sobie taki wzór oświadczenia, jaki dostępny jest powszechnie w sieci i wozić go w wozie.

W momencie dojścia do zdarzenia drogowego zawsze jest winny i poszkodowany. W tej sytuacji niezbędne okazuje się zatem ustalenie, kto stał się sprawcą zajścia, po to chociażby, żeby nie tylko poniósł konsekwencje, ale też żeby można było od niego wywalczyć odpowiednia rekompensatę dla osoby pokrzywdzonej. Czasami jednakże walka o wypłatę stosownego odszkodowania kończy się polubownie, a więc na podpisaniu ugody.

Kiedy zatem warto sprawę o przyznanie należytego zadośćuczynienia zakończyć ugodą? Dowiesz się na ten temat więcej z niniejszego wirtualnego poradnika. Zapraszamy do zapoznania się z naszymi informacjami.

Poszkodowani częstokroć nie chcą z różnych powodów wychodzić na drogę sądową- boją się zbyt dużych formalności z tym związanych, skomplikowanych i zawiłych procedur, jakie wynikają z tego faktu, a także mają dość chodzenia po urzędach, instytucjach itd. W konsekwencji tego decydują się na podpisanie ugody.

Podobnie jest również w momencie, kiedy dochodzi do szkód i strat na tyle dużych, że towarzystwom ubezpieczeniowym najbardziej kalkuluje się wypłacenie odszkodowania polubownie, z własnej woli, bo gdyby sprawa trafiła do sądu, straciliby znacznie więcej środków pieniężnych. Wtedy nierzadko zakłady ubezpieczeniowe starają się za wszelką cenę zachęcić poszkodowanego do przyjęcia przedstawianej im propozycji, a w konsekwencji tego zrezygnowania z dalszego dochodzenia swych roszczeń. My natomiast radzimy, aby zrezygnować z opcji podpisywania ugody o odszkodowanie zaraz po tym, jak padnie ze strony ubezpieczyciela pierwsza propozycja.

Zanim wyjaśnimy, jak należy odpowiednio podchodzić do kwestii ugody o odszkodowanie, aby nie wyjść na tym interesie niczym Zabłocki na mydle, koniecznie trzeba zwrócić uwagę na to, czym pod względem wymogów prawnych jest w ogóle odszkodowanie. Termin ten podlega regulacjom ze strony Kodeksu Cywilnego.

Zgodnie z artykułem 917, ugoda jest traktowana jako ustępstwa wzajemne obu stron istniejącego konfliktu czy sprawy. Ma to na celu uchylenie niepewności czy wątpliwości odnoszonych się do roszczeń, jakie wynikają ze stosunku prawnego. Kiedy podpisujemy ugodę, nie ma już drogi powrotu do stanu przed jej podpisaniem, czyli automatycznie tracimy możliwość dochodzenia z czasem wszelkich roszczeń, do jakich mieliśmy prawo z samego faktu zadziania się takich a nie innych okoliczności czy dojścia do wypadku. Nie możemy więc wnieść sprawy do sądu, ani także przejść do etapu negocjacyjnego. Nasza decyzja jest wtedy niemożliwa do cofnięcia.

Zgodnie z artykułem 918 Kodeksu Cywilnego natomiast, nie ma opcji uchylenia się od skutków prawnych zawieranej ugody nawet w sytuacji, kiedy znaleźliśmy dowody co do wysuwanych roszczeń, które bezpośrednio związane są z naszą ugodą. Co innego natomiast, kiedy ugoda zawarta została celowo i świadomie w złej wierze.

Proponowanie ugody przez towarzystwo ubezpieczeniowe jak najbardziej jest modnym zabiegiem, ponieważ to pozbycie się problemu, a niekiedy – jak wspomnieliśmy to wyżej – spora oszczędność. Odszkodowania ubezpieczycieli względem nieświadomych swych praw i możliwości wywalczenia większych sum pieniężnych poszkodowanych, są wielokrotnie mocno zaniżane. Takie zjawisko niestety jest nagminne, więc warto pertraktować, nawet w momencie, kiedy wiemy, że nie chcemy nic więcej zrobić i na ugodzie i tak cała sprawa się skończy. Najczęściej zaleca się podpisywać ugodę na etapie przedsądowym albo również już podczas trwania procesu sądowego. Nie wart także bać się, a co za tym idzie przeciągać w pewnym sensie terminu podpisania ugody. Dobrze jest się odwoływać, na przykład kilka razy, a później bazując na odpowiednim uzasadnieniu swych racji, pójść na ugodę.

Wówczas pozyskać można naprawdę satysfakcjonującą kwotę w ramach odszkodowania.

Niektórzy poszkodowani na skutek zdarzenia niestety nie podchodzą do kwestii walki o odszkodowanie w sposób ekonomiczny, efektem czego okazuje się nic innego jak utrata sporej sumy, jaka mogłaby nam się należeć z tytułu poniesionych strat. Nie jest nigdzie powiedziane, że klient ma się od razu decydować na ugodę, ani że w ogóle musi w nią iść.

Nie ma takiego przymusu. To tylko jedna z możliwych form rozwiązania zaistniałego problemu. Nie jest także nigdzie zabronione, a wręcz uznaje się to za naturalne, że poszkodowany będzie odwoływał się od wysokości kwoty, jaka zostanie mu zaproponowana w ramach należnego odszkodowania. Kiedy nie uda się dojść do porozumienia i ugody satysfakcjonującej obie strony na etapie przedsądowym, pokrzywdzony ma prawo wprowadzenia swojej sprawy na drogę sądową.

Nie jest wskazane, żeby od razu podpisywać ugodę z ubezpieczycielem, ponieważ przeważnie wiąże się to z jego oszczędzaniem naszym kosztem. Rezultatem takiej ugody jest odpuszczenie przez klienta swych roszczeń na rzecz kwoty, jaka jest dużo niższa niż to możliwe, gdyby tak sprawę wnieść do sądu. Musimy pamiętać, że zawarcie ugody wiąże się z brakiem opcji pozyskania jakichkolwiek roszczeń dodatkowych.