W sytuacji, gdy dojdzie do wypadku drogowego, bardzo często okoliczności są na tyle niesprzyjające, iż poszkodowani doznają poważnych obrażeń. Nierzadko wiążą się one na przykład z urazami i uszkodzeniami ciała, a w konsekwencji tego wymagane jest leczenie – długotrwałe, kosztowne, męczące. W związku z takim obrotem sprawy, warto aby pokrzywdzeni na skutek rozmaitych zdarzeń komunikacyjnych decydowali się na ubieganie o przyznanie im stosownej rekompensaty w ramach zadośćuczynienia czy też odszkodowania.
W wyżej wymienionych przypadkach, kiedy w grę wchodzi wysoka kwota niezbędna na realizację leczenia, jedynym wyjściem okazuje się uzyskanie renty. W tym celu bardzo ważne jest dopełnienie wszelkich formalności, jakie pozwalają na to, żeby móc otrzymać pieniądze na pokrycie wszelkich kosztów rehabilitacji czy długiego dochodzenia do dobrej kondycji zdrowotnej. Osoba poszkodowana niekiedy ponosi tak silne uszczerbki na zdrowiu, iż brak jej szans na to, aby mogła normalnie pracować.
W związku z tym traci środki pieniężne z tytułu wykonywanej pracy zarobkowej. W konsekwencji tego, renta jako forma czerpania zysków jak najbardziej jej się należy. Musimy jednakże pamiętać o tym, że ubieganie się o rentę powinno wyjść z inicjatywy poszkodowanego. Nie ma takiej możliwości, że ktoś sam zapuka nam do drzwi z określoną propozycją zadośćuczynienia za poniesione straty.
Nic bardziej mylnego! To my sami musimy się pofatygować. Mamy ku temu sposobność z kolei dzięki odpowiednim regulacjom natury prawnej, a dokładniej mówi o tym artykuł 903 Kodeksu Cywilnego, na podstawie którego – poprzez umowę renty dana strona zobowiązana zostaje względem drugiej do świadczenia określonych funduszy okresowych, jakie wiążą się z wypłatą konkretnej sumy pieniężnej. Mowa także o świadczeniach rzeczowych –to już kwestia indywidualna. Wedle ustalonych norm, renta finansowa wiąże się z regularnymi, comiesięcznymi wypłatami realizowanymi z góry za dany miesiąc – tak głosi artykuł 904 Kodeksu Cywilnego, chyba że w umowie o wypłatę renty zaznaczono inne, szczególne terminy dokonywania świadczeń.
Kiedy można formalnie ubiegać się o wypłatę renty? Są dwie sytuacje. Po pierwsze, gdy pokrzywdzony utracił częściowo lub całkowicie sposobność pracy zarobkowej, a po drugie, w momencie, gdy doszło do zwiększenia się jego potrzeb z tytułu poniesionych szkód na skutek wypadku bądź zmniejszone zostały widoki powodzenia na przyszłość. Jeżeli wystąpią wyżej scharakteryzowane przesłanki, wtedy osoba pokrzywdzona ma szansę na to, żeby starać się o wypłatę renty.
Do niej niezbędne jest jednakże skompletowanie należytych dokumentów, wśród których za podstawowe i kluczowe rozumie się zaświadczenie lekarskie będące dowodem tego, iż pokrzywdzony poniósł aż tak poważne obrażenia, które rzutują na jego aktualne funkcjonowanie.
To, ile poszkodowany ma szansę uzyskać środków pieniężnych w ramach renty zależne jest natomiast przede wszystkim od indywidualnego przypadków, a dokładniej wpływ na to mają koszty leczenia, koszty opieki, zabiegi czy usługi rehabilitacyjne, konieczność przystosowania domu czy auta do nowych warunków osoby poszkodowanej, lekarstwa, opatrunki i sprzęt medyczny.
W zakresie renty na zwiększone potrzeby wyróżnia się natomiast dwa jej warianty, w tym rentę o charakterze okresowym oraz rentę o charakterze stałym. Forma ustalonego świadczenia zależna jest od tego, w jakim wymiarze nastąpiły uszkodzenia ciała u poszkodowanego, a mianowicie czy chociaż o charakter odwracalny, czy też zmiany od których nie ma już odwrotu. Przy braku szans na pełen powrót do formy, przydzielana jest często renta dożywotnia.
Prawo do tego typu świadczenia przysługuje wówczas, kiedy pacjent wymaga stałego leczenia, realizacji profesjonalnych, drogich kuracji, korzystania z rehabilitacji, świadczeń opieki przez osoby trzecie, zwiększenia wydatków dla uzyskania poprawy jego stanu zdrowia, wykonywania fachowych zabiegów i podjęcia bardziej wzmożonego działania, mającego poprawić stan zdrowia poszkodowanego.
