Nie zawsze niefortunne zdarzenia dzieją się pod wpływem działalności człowieka. Niekiedy w grę wchodzi również szkoda wyrządzana przez zajście losowe. Niemniej jednak musimy wiedzieć, że nawet gdy nikt nie zawinił i tak powinniśmy ubiegać się o przynależne nam odszkodowanie z tytułu poniesionych strat. Konieczne jest tu więc dołożenie wszelkich starań o wypłatę należnej rekompensaty.

Na jak dużą kwotę możemy liczyć? Jak należy dopełnić wszystkich wymaganych formalności, aby móc mówić o satysfakcjonującym nas zadośćuczynieniu? Zapraszamy do lektury poniższych fragmentów naszego wirtualnego poradnika, w którym poświęcimy więcej uwagi zwłaszcza dziedzinie odszkodowań należnych z tytułu strat poniesionych po powaleniu drzew.

Wystarczy chwilowe silne załamanie pogody wiążące się z wichurą, gwałtownymi i intensywnymi opadami deszczu połączonego z gradobiciem, aby można było mówić o poważnych zniszczeniach czy to pokryć dachowych, czy też pojazdów mechanicznych. W takich momentach poszkodowany ma prawo ubiegać się o wypłatę odpowiedniego zadośćuczynienia i do firm ubezpieczeniowych trafiają setki zgłoszeń o należyte rekompensaty. Musimy jednak dopełnić kilku istotnych kroków. Jakie to czynności, bez których nie damy rady się obejść, chcąc otrzymać zapomogę finansową?

Nie ma znaczenia w zasadzie to, gdzie doszło do wypadku, w którym zawiniły złe warunki atmosferyczne na skutek których pojazd mechaniczny został uszkodzony przez powalone drzewo. Przecież poważne straty mogą być wyrządzane przez silny podmuch wiatru zarówno na wsiach, jak i w dużych miastach. Intensywne burze sieją spustoszenie, a to okazuje się bardzo kosztowne do naprawy indywidualnie, własnymi siłami. Huraganowe wiatry, podtopienia, łamiące się i upadające na maski aut konary drzew, zalania powodują naprawdę potężne koszty naprawy samochodów.

Niekiedy z wozów zostaje tylko wrak, którego koszt reperacji przewyższa wartość pojazdu. W niektórych przypadkach do uszkodzeń mechanicznych auta dochodzi również wówczas, gdy na pojazd spadają oderwane elementy elewacyjne obiektów oraz rynny czy spadające z pokryć dachowych dachówki. Niekiedy auta są zalewane, bo studzienki kanalizacyjne pękają w szwach od ilości gromadzącej wody opadowej i nie wyrabiają z ich odpływem. Wówczas należy ubiegać się o odszkodowanie zwłaszcza bezpośrednio u zarządców zieleni miejskich. Można także kierować właściwie sformułowane wnioski do zarządców budynków i dróg, jak także spółdzielni mieszkaniowych. Aby uzasadnić swoje roszczenia, przedstawmy zdjęcia pojazdu w jego aktualnym stanie.

Musimy też uargumentować swoje pismo, by pokazać komuś, że wytykamy mu błędu oraz niedopełnienie swych obowiązków. Przecież zarówno rosnące na skwerze drzewa, jak także budynki powinny zostać należycie zabezpieczone, w związku z czym, jeżeli nie są, to znak, iż ktoś nie wywiązał się ze swoich odpowiedzialności i powinien ponieść z tego tytułu konsekwencje. Musisz jednakże wiedzieć, że jako kierowca poszkodowany na skutek na przykład powalonego drzewa, nie otrzymasz środków pieniężnych z tytułu posiadania polisy ubezpieczeniowej z zakresu odpowiedzialności cywilnej sprawcy. OC w takich przypadkach nie działa.

Dużo częściej jednak należyta wypłata funduszy w ramach zadośćuczynienia będzie wynikała z posiadania ubezpieczenia dodatkowego, jakim jest AC, czyli klasyczne autocasco nabywane dodatkowo. Na wsparcie finansowe możemy tu liczyć, ale pod warunkiem, że polisa ubezpieczeniowa zawiera tak zwane wyłączenia odnoszące się do zdarzeń losowych w postaci nawałnic z gradem, obsunięć się ziemi, trzęsień ziemi, huraganów i intensywnych ulew, lawin błotnych czy też kamiennych.

Nie każdy jednak dysponuje dobrowolnymi polisami AC. Nawet w przypadku jej posiadania, ubezpieczyciele często pomniejszają kwotę proponowanej rekompensaty. O zadośćuczynienie z kolei wnioskować możemy wtedy jak najbardziej, nawet odwołując się.

Żeby zwiększyć swoje szanse na zadowalającą nas kwotę, potrzebujemy zgromadzić pełną dokumentację, do jakiej kwalifikuje się- zdjęcie robione aparatem komórkowym, relacje świadków oraz nasze własne oświadczenie. Przydatne będzie też sprawozdanie policyjne, jeżeli konieczna była interwencja służb mundurowych, w tym również straży pożarnej.

Warto wiedzieć, że wysokość odszkodowania przy zniszczeniach pojazdów osobowych na skutek silnego wiatru wiąże się z posiadaniem danego wariantu ubezpieczenia. Istotne jest przede wszystkim wyszczególnienie dwóch kategorii ubezpieczeń – ubezpieczenie mienia w wartości rzeczywistej oraz ubezpieczenia w wartości odtworzeniowej. Harmonogram wypłaty rekompensaty przez towarzystwo ubezpieczeniowe jest natomiast ustalane w oparciu o wykonywane oględziny.

Często podstawą do tego jest wycena dokonywana przez rzeczoznawcę. Niemniej jednak nie zawsze wypłacane są odszkodowania nawet kiedy pojazd zostanie uszkodzony na skutek połamanego drzewa powalającego się na maskę wozu. Kiedy do takich odstępstw dochodzi? Otóż przeważnie wówczas, gdy w grę wchodzi niezabezpieczenie auta, a więc przykładowo zaparkowanie go niewłaściwie. Ubezpieczyciel odmawiając wypłaty rekompensaty jak najbardziej ma tutaj słuszność.

Chwila nieuwagi, niekorzystne warunki atmosferyczne, śliska jezdnia, a nawet brak naszej winy, zaś lekceważące podejście do uczestnictwa w ruchu drogowym ze strony innego zmotoryzowanego i nieszczęście gotowe. Pojawiające się na polskich drogach na co dzień niefortunne zdarzenia komunikacyjne nierzadko kończą się tragicznie. Gdy na skutek wypadku drogowego, śmierć traci bliska Ci osoba, warto wiedzieć, iż masz prawo do ubiegania się o wypłatę stosownej rekompensaty finansowej, która stanowić ma określone odszkodowanie.

W tym jakże trudnym doświadczeniu życiowym, jakim jest utrata bliskiego Ci człowieka, mało kto potrafi zachować na tyle zimną krew i dystans do całej sprawy, aby móc przejść do załatwiania formalności związanych z realizacją procedury dotyczącej ubiegania się o zadośćuczynienie. Niemniej jednak, mimo tragicznych przeżyć, warto postarać się o to, aby naprawdę niekiedy duże środki pieniężne nam nie przepadły.

Poszkodowany zawsze ma prawo dochodzenia swych racji i wypłaty odszkodowania za krzywdy i straty, których doznał. Możliwe jest także przyznanie zadośćuczynienia i w tym wypadku warto zwrócić uwagę, iż wyżej wspomniane określenia zadośćuczynienie i odszkodowanie nie stanowią synonimów, ale są to dwa zupełnie inne terminy. Jaka jest zatem między nimi różnica?

Spójrz dalej.

Odszkodowanie jest to rekompensata finansowa, która stanowi pokrycie szkód majątkowych. A zatem, można o niej mówić w sytuacji, kiedy osoba poszkodowana na skutek śmierci swego krewnego poniosła wygórowane koszty, albo też straciła zarobek poprzez niemożność do realizacji obowiązków zawodowych i zyskiwania z tego tytułu wynagrodzenia przez swą złą formę psychiczną lub fizyczną.

Co więcej, w grę wchodzi także sytuacja, że pokrzywdzony podjął drogie leczenie po tym jak nie mógł się wykaraskać z fatalnej kondycji, w jakiej znalazł się bezpośrednio po utracie krewnego. W przypadku zadośćuczynienia z kolei suma pieniężna, jaka jest wypłacana jako rekompensata to jednorazowa zapomoga, którą wypłaca się bezpośrednio po zdarzeniu za szkody i straty poniesione przez poszkodowanego. Celem zadośćuczynienia jest zatem wynagrodzenie zwłaszcza bólu psychicznego odczuwanego na skutek śmierci ważnej w naszym życiu osoby. To swego rodzaju rekompensata za utracone więzi z osobą poszkodowaną.

Niezależnie jednak od tego czy ubiegasz się o wypłacenie Ci należnego odszkodowania czy też pozyskanie stosownej kwoty zadośćuczynienia, zawsze niezbędne jest zwrócenie uwagi na kilka konkretnych wymogów formalnych, jakie trzeba spełnić po to, aby mieć pewność, iż postępuje się zgodnie z wymaganą procedurą i ma się szansę na otrzymanie zapomogi.

To, jakie formalności stoją przed ubiegającym się o wypłatę odszkodowania, to już kwestia indywidualna zależna od konkretnego przypadku. I tak, jeżeli sprawca wypadku jest znany i w momencie doprowadzenia do zdarzenia komunikacyjnego miał on aktualną polisę ubezpieczeniową OC, wówczas mamy prawo ubiegać się o wypłacenie odszkodowania oraz zadośćuczynienia wprost przez zakład ubezpieczeniowy, z którym winny wypadku współpracował.

Kiedy natomiast nie jest znany winny wypadku, bo przykładowo zbiegł z miejsca zdarzenia, a określenie jego tożsamości na tej podstawie jest niemożliwe, koniecznie trzeba formułować wnioski o wypłatę pieniędzy w ramach roszczeń odszkodowawczych do Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego.

Jako Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny rozumie się instytucję, która powołana została do życia po to, aby chroniła interesy ludzi ponoszących szkody w rozmaitych zdarzeniach komunikacyjnych, a także zabezpieczała dobro bliskich poszkodowanych.

W momencie, gdy brak określonego jednoznacznie sprawcy, który przyznaje się do popełnionego czynu i spowodowania wypadku zakończonego śmiercią naszego bliskiego, wyżej wspomniana organizacja jest zobowiązana do wypłaty danej kwoty pokrzywdzonemu.

Na Fundusz można liczyć także w sytuacji, kiedy znany jest sprawca, ale doprowadzając do śmiertelnego wypadku, nie miał on wykupionej aktualnej polisy ubezpieczeniowej OC, z której można byłoby „ściągnąć” określone kwoty odszkodowania czy zadośćuczynienia.

Prawo do ubiegania się o wypłacenie należnej sumy pieniężnej mamy wtedy, kiedy śmierć na skutek zdarzenia komunikacyjnego poniesienie bliska nam osoba. Zgodnie z przepisami prawnymi, rozumie się przez to współmałżonków, rodzeństwo, rodziców, dzieci.

To, jaka będzie ustalona kwota oraz generalnie czy rekompensata zostanie wypłacona zależne jest od więzi uczuciowej łączącej zmarłego z ubiegającym się o wypłatę należności. Tym samym poprzez wzgląd na tę więź, zakres osób kwalifikujących się do pozyskania pieniędzy w ramach odszkodowania zdecydowanie się rozszerza. Mowa w tym przypadku również o zięciu, synowej, dziadkach, pasierbach czy ojczymie.

Na ubieganie się o przyznanie odszkodowania i zadośćuczynienia poszkodowany ma trzy lata od dnia, w którym dowiedział się o poniesionej stracie. Przeważnie za wiążący termin od którego rozpoczyna się liczenie tych trzech lat, to data śmierci krewnego na skutek wydarzenia drogowego. Inaczej okres ten liczony jest natomiast, gdy poszkodowani do osoby małoletnie. Zgodnie z nowelizacją Kodeksu Cywilnego, przedawnienie następuje dopiero w okresie dwóch lat po uzyskaniu przez pokrzywdzonego pełnoletności.

Nawet idąc ostrożnie i powoli po ośnieżonym czy mocno oblodzonym terenie, niestety możemy narazić się na upadek. Niekorzystne warunki atmosferyczne oraz sezon zimowy, kiedy pogoda nie sprzyja chodzeniu pieszo nawet na krótkich dystansach sprawiają, że różnego typu wypadki są na porządku dziennym.

Niebezpieczeństwo może wystąpić nawet na chodnikach pokrywanych warstwami lodu czy też przechodząc przy budynku z którego zwisa sopel. Jak wówczas należy postępować, aby móc otrzymać odszkodowanie? Zapraszamy do lektury poniższych fragmentów naszego poradnika, w którym podpowiemy

Wam kilka istotnych wskazówek.

Okres zimy, zwłaszcza takiej z prawdziwego zdarzenia, wiąże się z dużo częstszymi wyjazdami karetek pogotowia. Dochodzi do rozmaitych uszkodzeń ciała, urazów, złamań, a w konsekwencji tego oddziały ortopedyczne punktów szpitalnych pękają w szwach.

Niestety, bardzo często zdarza się i tak, iż osoby, które poniosły wyraźne szkody osobowe czyli zostały kontuzjowane i ucierpiały ze względu właśnie na niesprzyjające warunki, nie dochodzą swoich praw, zapominając o opcjach własnych roszczeń z tytułu poniesionych szkód. W związku z tym, przepadają spore kwoty należne nam jako odszkodowanie.

Spokojnie ten rodzaj zadośćuczynienia moglibyśmy przekazywać na usługi rehabilitacyjne, z których z pewnością będziemy musieli po takich wypadkach losowych wykupić. Można także starać się o uzyskanie zwrotu kosztów poniesionych na dojazdy do punktów medycznych. Istnieje opcja ubiegania się o odszkodowania, w tym za tak zwane szkody zimowe, bo tak określa się tego rodzaju uszkodzenia ciała i urazy. W nie wliczają się rozmaite sytuacje, w tym między innymi oberwania sopli i ich uderzenie w części ciała poszkodowanego, a także poślizgnięcia. Kto jednak winny jest takich zajść i do kogo należy się zgłosić, kiedy chcemy otrzymać stosowną rekompensatę?

Teoretycznie nie da się udowodnić, że to pokrzywdzony nie zawinił. Przecież zawsze można iść wolniej, ostrożniej, patrzeć pod oczy, być uważniejszym, zainwestować w mniej ślizgające się obuwie itd. Tu można by tak dyskutować w nieskończoność na temat tego, kto ma rację. Niemniej jednak wielokrotnie to nie wina poszkodowanych, iż doszło do danego zdarzenia drogowego, ale za urazy zimowe są obarczani odpowiedzialnością ci, którzy odpowiadają za właściwe utrzymanie powierzchni dróg, w tym osoby i instytucje – w zależności od tego, kto jest ich zarządcą.

W tym zakresie mowa między innymi o spółdzielniach mieszkaniowych, ale także firmach odśnieżających, które miały utrzymywać w sezonie zimowym dobrą infrastrukturę w tym rejonie, a także zarządzający danym obiektem. Wszystko zależne jest w tym zakresie zwłaszcza od konkretnego miejsca, w jakim doszło do wskazanego wypadku, o które toczona jest walka o ubezpieczenie. Musimy wiedzieć jednakże, jakie są określone regulacje prawne, a mianowicie. Jeżeli chodzi o chodniki i ścieżki przylegające do obiektów, to za ich stan w okresie zimy odpowiadają posiadacze i zarządcy posesji.

Powinni oni o nie dbać, a co za tym idzie posypywać je piaskiem, solą, regularnie odśnieżać, likwidować warstwy zalegającego lodu, stosować względem nich chlorek magnezu i inne środki pozwalające na usunięcie zasp. Jeżeli natomiast przy danym budynku znajdują się ostre, zwisające sople to także ewentualne ich zsunięcie się i uderzenie nimi kogoś może powodować poważne szkody, ciężkie w swych konsekwencjach, dlatego też i takie elementy zimowego krajobrazu koniecznie trzeba systematycznie usuwać. Za likwidację zwisających z dachów sopli lodowych odpowiada wspólnota mieszkaniowa, ale też zarządca budynku, który został wynajęty przez ową wspólnotę po to, żeby się zajmował budynkiem, jak także spółdzielnia czy właściciele nieruchomości. Podobne są względem nich wymagania, jeżeli chodzi o pokłady śniegu znajdujące się na dachach obiektów.

Musimy wiedzieć, że jeżeli natomiast posiadacz danego obiektu zdecyduje się na wynajęcie firmy mającej zarządzać obiektem i go kontrolować, a także odpowiadać za jego optymalny stan techniczny, niezależnie od okoliczności i panujących warunków pogodowych, to tenże podmiot jest odpowiedzialny za utrzymanie czystości, w tym także zimowe porządki i w razie, kiedy coś się wydarzy niefortunnego, a ktoś zostanie poszkodowany na skutek zaniedbań, to właśnie ta firma będzie ponosiła odpowiedzialność za swoje nienależyte wykonanie pracy.

Tym bardziej ich odpowiedzialność jest duża z tego względu, że nieodpowiednio wywiązali się oni ze swych obowiązków zawodowych, a podają się za wyspecjalizowane firmy, które przecież tym aby doprowadzać obiekty do ładu się trudnią na co dzień. Gdy z kolei nieszczęśliwy wypadek miał miejsce na terenie należącym do spółdzielni mieszkaniowej, to wtedy na niej spoczywa odpowiedzialność za negatywne skutki zajścia. W momencie zaś poślizgnięcia się przechodnia na ulicy, potrzebne jest interweniowanie w pierwszej kolejności do urzędu gminy lub urzędu dzielnicy.

To, w jakiej kondycji zimą znajduje się dana ulica uzależnione jest natomiast od wspólnoty – o ile trasa znajduje się na obszarze osiedla, spółdzielnia czy też gmina – w przypadku, gdy chodzi o utrzymanie dróg gminnych. Jeżeli do wypadku dojdzie na drogach powiatowych, wtedy zgłaszamy się do powiatu po stosowne zadośćuczynienie, a jeżeli trasa zespala istotniejsze miasta w danym regionie, to w grę wchodzi skarga wnoszona przez poszkodowanego do zarządu województwa. W kwestii dróg krajowych natomiast odpowiedzialność za ich jakość ponosi Generalna Dyrekcja Dróg

Krajowych i Autostrad.

Bardzo często tak zwane zimowe szkody występują również w kilku innych okolicznościach i lokalizacjach. Niekoniecznie muszą to być rejony obiektów, chodniki czy drogi i ścieżki. Równie dobrze do negatywnego w swych skutkach zdarzenia może dojść na przystankach autobusowych czy tramwajowych, a wtedy o odszkodowanie zgłaszamy się do przedsiębiorstw komunikacji miejskiej. Jeżeli do wypadków dojdzie na terenach budowy, wówczas odpowiedzialność ponoszą wykonawcy robót budowlanych. Przy wejściach do miejscu usługowych takich jak lokale gastronomiczne, sklepy czy inne punkty świadczące jakąś działalność za stan wokół obiektów odpowiedzialni są najemcy tychże miejsc, albo ich właściciele. W przypadku zdarzeń na placach parkingowych natomiast warto wspomnieć o podmiotach administrujących dane miejsca postojowe, bo to one ponoszą odpowiedzialność za ewentualne wypadki.

A teraz nieco więcej informacji odnośnie regulacji prawnych, a więc wspomnienie konkretnych przepisów, na które warto jest się powoływać w momencie, gdy dojście do wyrządzenia szkody, a poszkodowany będzie chciał otrzymać stosowne zadośćuczynienie.

Po pierwsze szkody na drogach publicznych – te są regulowane na mocy ustawy zatwierdzonej w dniu 21 marca 1985 roku o drogach publicznych, a dokładniej mówi o tym artykuł 20. W tym zakresie wszelkie wnioski i pisma o rekompensatę należy adresować do zarządcy drogi, który ma odpowiedzialność właściwego utrzymania nawierzchni tras, chodników, urządzeń zabezpieczających ruch, drogowych obiektów inżynierskich oraz wszelkich innych elementów drogowych.

Ponadto dostępne są przecież i takie drogi na terenie Polski, które nie są zaliczone do żadnej z kategorii dróg publicznych, a wiec są to na przykład drogi wewnętrzne, które znajdują się na obszarach osiedli mieszkaniowych, trasy stanowiące dojazdy do terenów rolnych i leśnych, a także place przed dworcami autobusowymi i kolejowymi, czy rejony pętli autobusowych. Wówczas ich utrzymanie należy do podmiotów kontrolujących te terenu i to im należy adresować pisma o odszkodowanie.

Kolejnym punktem prawnie regulowanym jest zagadnienie szkód wyrządzanych na chodnikach, które regulowane jest na mocy ustawy pochodzącej z dnia 13 września 1996 roku o porządku i czystości w gminach, co regulowane jest na mocy artykułu 5 ust. 1 pkt. 4. W tym wypadku za utrzymanie pełnej czystości i maksymalnego bezpieczeństwa na trasach odpowiadają właściciele nieruchomości. To oni mają uprzątnąć zarówno zaspy śnieżnej, jak i lód czy błoto pośniegowe i wszelkie inne zanieczyszczenia, które mogą skończyć się wypadkami.

Samo ustalenie jednakże, że zawinił zarządca danej drogi czy chodnika wcale nie upoważnia nas od razu do tego, by otrzymać stosowną rekompensatę za poniesione straty. Niestety, bardzo często samo określenie czyjejś winy jest dużo bardziej problematyczne, bowiem musimy przecież uzasadnić i stosownie uargumentować, że skręcona czy złamana noga bądź ręka to właśnie efekt zaniedbań tychże podmiotów czy osób. Niekiedy w grę wchodzi tak trudna sytuacja atmosferyczna, że praktycznie niemożliwe staje się zapewnienie idealnego stanu dróg non stop, dwadzieścia cztery godziny na dobę.

Wtedy zarządzający daną drogą nie może ponosić odpowiedzialności za jakieś zaniedbania, bowiem to nie jego wina. Ponadto posiadacz jakiejś nieruchomości nie jest winny zdarzenia zakończonego szkodą poszkodowanego także w momencie, gdy zlecone zostało przez niego odśnieżanie czy usuwanie zalegających warstw lodu specjalnej firmie. Wówczas trzeba poszukiwać tej firmy i to do niej wysuwać swoje roszczenia. Kolejna kwestia, na jaką chcemy zwrócić Państwa uwagę to fakt, iż pokrzywdzony musi wykazać związek zaniedbań z wypadkiem konkretnie poprzez dokumentację sporządzoną z miejsca zdarzenia. Sprawa będzie prawdopodobnie przekazana dalej, do zakładu ubezpieczeniowego, w jakim podmiot odpowiedzialny za wypadek wykupił ubezpieczenie OC.

Jeżeli tego typu polisy nie zastosowano, wtedy winny powinien Twoje roszczenia osobiści zrealizować, indywidualnie wypłacając Ci zadośćuczynienie. W momencie natomiast, gdy do wypadku doszło na obszarze prywatnej posesji, gdzie był oblodzony chodnik bądź ścieżka przed domem, należy ubiegać się o rekompensatę pieniężną bezpośrednio u właściciela danej nieruchomości. Wówczas zadośćuczynienie jest wypłacane w ramach dobrowolnie możliwej do wykupienia polisy OC w życiu prywatnym. Gdy posiadacz nieruchomości na tego rodzaju polisę się nie zdecydował, wówczas powinien zapłacić nam odszkodowanie z własnej ręki.

Gdy nie godzi się na to, nie poczuwając się do winy, wtedy trzeba dochodzić swoich praw na drodze sądowej. Składamy pozew w Sądzie Rejonowym stosownym ze względu na miejsce zamieszkania właściciela posesji czy też lokalizację obszaru, w którym doszło do niefortunnego zdarzenia.

To zupełnie normalny konflikt na linii ubezpieczyciel a poszkodowany, jeżeli w grę wchodzą zbyt niskie zdaniem pokrzywdzonego sumy pieniężne wypłacane w ramach należnego odszkodowania. Niestety takie zatargi o kwotę zadośćuczynienia na skutek poniesionych strat materialnych są na porządku dziennym. Każdy próbuje potocznie mówiąc „ciągnąć” w swoją stronę.

Zakład chce przyoszczędzić, wyceniając poniesione szkody za nisko, z kolei właściciel pojazdu chce jak najwięcej ugrać z OC sprawcy zdarzenia. Co wtedy zrobić? Kiedy kwota, jaką otrzymałeś jako propozycja od towarzystwa ubezpieczeniowego wcale nie jest dla Ciebie zadowalająca, masz prawo odwołać się. W tym celu trzeba jednakże spełnić kilka właściwych kroków, o których nieco więcej poniżej.

Czasem zdarza się, że wydzielana przez zakład ubezpieczeniowy suma finansowa pozwala jedynie na pokrycie części wydatków związanych z naprawą pojazdu. Godząc się na takie warunki, niekiedy zmuszamy się do narażenia się na straty, wykładając pozostałą, brakującą kwotę z naszego domowego budżetu.

Możemy tego jednakże uniknąć w prosty sposób. Otóż należy odwołać się od decyzji ubezpieczyciela, czyli złożyć stosowną reklamację. Na wykonanie tego ruchu masz okres trzech lat. To naprawdę dużo, ale nie ma co w tym przypadku zwlekać aż tak długo, bo i po co? Im później, tym mniej prawdopodobne, że racja zostanie Ci przyznana, bo jak uzasadnisz owe opóźnienie w reakcji na decyzję wydaną przez zakład ubezpieczeniowy? Po trzech latach jednakże, wedle obowiązujących przepisów prawnych, dochodzi do przedawnienia wszelkich roszczeń ze strony pokrzywdzonego.

A zatem nawet przy bardzo dużych szkodach wyrządzonych na Twoim pojeździe, raczej nie będziesz miał szansy na uzyskanie środków pieniężnych niezbędnych do tego, abyś idealnie wyreperował swoje auto. Inne zasady obowiązują natomiast w zakresie roszczeń odnoszących się do umowy OC, kiedy to w grę wchodzi uszkodzenie auta na skutek czynu kwalifikowanego jako przestępstwo. Wówczas przedawnienie pojawia się dopiero po upływie dwudziestu lat.

Podpowiemy także, w jaki sposób napisać odwołanie od decyzji zakładu ubezpieczeniowego. A zatem w głównej mierze musimy wyjaśnić swoją rację, poprzez zastosowanie właściwej argumentacji. Samo nasze przekonanie, że powinniśmy wyciągnąć więcej od sprawcy zdarzenia, z jego OC, to za mało. Musisz wszystko stosownie udowodnić.

Jeżeli sformułujesz wniosek, w którym po prostu będziesz bezpodstawnie domagać się dopłaty, nie powinno Cię zdziwić, iż spotkasz się ponownie z odmową. Zacznijmy formułowanie takiego dokumentu faktycznie od wspomnienia, iż domagamy się większej stawki, ale też wyjaśnijmy dlaczego kwota jest zbyt niska w Twoim przekonaniu. W tym celu warto jest podeprzeć się konkretnymi zapisami natury prawnej.

Mowa tu chociażby o ustawie z dnia 5 sierpnia 2015 roku, dotyczącej rozpatrywania reklamacji przez podmioty rynku finansowego. Warto także mieć na względzie ewentualną pomoc ze strony Rzecznika Finansowego. Konieczne będzie stworzenie dokumentu, w jakim podasz numer szkody oraz określisz decyzję, od której formułujesz niniejsze odwołanie. Później warto udowodnić, iż wartość rynkowa pojazdu o jaki chodzi i który znajduje się w Twoim posiadaniu jest znacznie wyższa niż kwota wydzielona jako odszkodowanie.

Dowodem na to mogą być chociażby podane linki do aukcji czy komisów działających w sieci. Kolejna opcja to wystawianie auta na sprzedaż, wskazując towarzystwu ubezpieczeniowemu, iż suma, jaka pojawiła się ze strony potencjalnych kupców jest wyższa niż fundusze zaproponowane za ten sam wóz w ramach zadośćuczynienia.

Warto także posilić się wiarygodnymi, aktualnymi cennikami. Możesz w tym celu zastosować chociażby cennik elementów uszkodzonych w trakcie stłuczki czy wypadku, korzystając do tego z Autoryzowanej Stacji Obsługi. Pomocna okaże się bez wątpienia opinia niezależnego, obiektywnie działającego rzeczoznawcy, który dokona ekspertyzy gruntownie i szczegółowo na tyle że doprowadzi do wyceny strat przez Ciebie poniesionych.

Zyskasz tym samym pełny kosztorys reperacji. Usługa oczywiście nie jest darmowa, bo taki rzeczoznawca zarabia na ekspertyzach, ale jeżeli racja będzie po Twojej stronie, masz prawo ubiegać się dodatkowo także o zwrot środków pieniężnych od towarzystwa ubezpieczeniowego nie tylko za reperację wozu, ale też za ekspertyzę.
Co do sposobu złożenia reklamacji, to obowiązuje Cię opcja składania jej ustnie – telefonicznie czy też zjawiając się osobiście w placówce ubezpieczyciela, a także pisemnie – jako wyżej wymienione i scharakteryzowane pismo. Idealnym wariantem, bowiem dopiętym na ostatni guzik i pokazaniem czarno na białym, że reklamacji dokonujemy jest formułowanie klasycznego listu poleconego.

W dodatku, za potwierdzeniem odbioru, aby mieć sto procent pewności, że pismo dotarło pod wskazany adres i zostało odebrane przez tego, do kogo miało trafić. Rozpatrywaniem takich reklamacji i odwołań zajmuje się dział reklamacji, który do każdego przypadku poszkodowanego ubiegającego się o rekompensatę czy większą kwotę zadośćuczynienia przyznanego przez towarzystwo ubezpieczeniowe, podchodzi indywidualnie. Ubezpieczyciel ma trzydzieści dni na wręczenie Ci odpowiedzi.

Jeżeli dojdzie do wyrządzenia jakiejś szkody, albo krzywdy, wówczas osobie poszkodowanej w danych okolicznościach należy się stosowna forma rekompensaty. Wyraz jej jest tak zwane zadośćuczynienie, które natomiast regulowane jest w naszym kraju w oparciu o przepisy natury prawnej. I tak warto wspomnieć o Kodeksie Cywilnym, który o tym mówi, a dokładniej o regulacjach art. 444 i 445. Co z tych norm wynika? Spójrz poniżej.

Otóż wedle ustaleń zawartych we wspomnianym Kodeksie, do zadośćuczynienia mają prawo osoby, które poniosły namacalne straty w postaci przykładowo uszkodzenia ciała albo rozstroju kondycji zdrowotnej wynikające ze zdarzeń niedotyczących szkody niemajątkowej. W zakresie zadośćuczynienia należne jest jednakże przestrzeganie określonych kwestii formalnych, w tym terminów, dochodzenia określonych świadczeń. W przeciwnym razie należności mogą nam zostać nie przyznane, a to z powodu ich przedawnienia. Podobne zasady obowiązują także w przypadku roszczeń o odszkodowanie.

Zgodnie z art. 442 Kodeksu Cywilnego, wysuwać roszczenia o zlikwidowanie szkody stworzonej poprzez czyn zabroniony mogą konsumenci w okresie trzech lat od dnia, kiedy to osoba poszkodowana na skutek tejże szkody została o niej uświadomiona i o osobie zobligowanej do naprawienia tychże skutków negatywnych powstałego zdarzenia.

Po przekroczeniu tego okresu, niestety ale dochodzi do wygaśnięcia prawa do roszczeń. Jeżeli natomiast mowa o wspomnianym okresie, to nie powinien on przekraczać dziesięć lat od dnia w jakim doszło do okoliczności powodujących szkodę. Jest też w Kodeksie Cywilnym wzmianka o tym, iż szkoda wynikająca z występku czy też zbrodni, a więc czynu zakazanego o charakterze przestępczym może być pokryta zadośćuczynieniem, jako swego rodzaju rekompensatą, przez okres dwudziestu lat od dnia doprowadzenia do przestępstwa.

I w tym wypadku nie ma żadnego znaczenia data, kiedy to pokrzywdzony o szkodzie się dowiedział itd. Jeżeli wyrządzana zostanie natomiast szkoda na kimś, zarządzono, iż przedawnienie powinno kończyć się nie wcześniej niż wraz z upływem trzech lat od momentu, gdy dowiedział się pokrzywdzony, iż szkoda powstała bądź gdy dowiedział się o osobie zobowiązanej do jej zlikwidowania.

Jeszcze inaczej jest w przypadku regulacji Kodeksu Cywilnego względem zadośćuczynienia dla osób małoletnich. W ich przypadku wnioskowanie i roszczenie o naprawienie szkody nie powinno przekroczyć dwóch lat od momentu, kiedy osoba ta uzyska pełnoletność. Tak jest w przypadku odszkodowań, z kolei zadośćuczynienie następuje wtedy, kiedy szkoda ma charakter niemajątkowy, więc wyżej wymienione zasady nie są w tym wypadku wiążące.

Ogólnie rzecz biorąc przedawnienie roszczenia o zadośćuczynienie wiąże się z generalnie ustalonym okresem dziesięciu lat. Wspomnijmy jeszcze na zakończenie niniejszego artykułu, iż zgodnie z regulacją art. 121 Kodeksu Cywilnego bieg następującego przedawnienia nie ulega rozpoczęciu, a gdy już został rozpoczęty musi zostać zawieszony w przypadkach między innymi:

– roszczeń, jakie są wydzielone dla dzieci i przysługują im przeciw rodzicom w okresie obowiązywania władzy rodzicielskiej,

– roszczeń odnoszących się do jednego z małżonków przeciwko drugiemu małżonkowi – w okresie obowiązywania małżeństwa

– roszczeń odnoszących się do osób nie posiadających maksymalnej zdolności do czynności prawnych przeciw osobom sprawującym czy to kuratelę czy też opiekę – w grę wchodzi ogólny okres obowiązywania opieki lub kurateli przez te osoby.