Jeżeli działasz jako prawowity przedsiębiorca, koniecznie powinieneś zawrzeć umowę ubezpieczenia z danym zakładem ubezpieczeniowym, którego oferta będzie dla Ciebie atrakcyjna w swych warunkach po to, aby umożliwić zabezpieczenie na wszelki wypadek wszelkich rzeczy dla Ciebie w jakimś stopniu cennych i wartościowych – zwłaszcza z perspektywy prowadzonej przez Ciebie działalności gospodarczego.

Co więcej, bardzo ważne jest, aby przedsiębiorcy prowadzący podmioty gospodarcze decydowali się na zawieranie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, czyli w skrócie rzecz biorąc – OC. Po co takie formy ochronne? Kiedy one działają? Co wiąże się z ich posiadaniem? Otóż dzięki zaopatrzeniu się w tego typu ubezpieczenie, przedsiębiorca ma okazję do tego, żeby zredukować szkody, jakie powstają w okresie prowadzenia przez niego danej działalności. Zakres uznawanych przez ubezpieczycieli szkód jest natomiast na tyle szeroki, że naprawdę warto tematem zainteresować się bardziej.

A zatem, kiedy w praktyce dojdzie do pojawienia się strat mniejszych czy większych skalą i swym zasięgiem, niezbędne jest, żeby poszkodowany natychmiast zgłosił się do towarzystwa ubezpieczeniowego, w którym ma wykupioną polisę. Na tej podstawie może się on ubiegać o wypłatę odpowiedniego, należnego mu z tytułu poniesionych strat – odszkodowania. I tak samo zwrócenie się do towarzystwa ubezpieczeniowego to jedno.

Dużo bardziej istotne jest przygotowanie niezbitych dowodów przesądzających na naszą korzyść i w tym wypadku w grę wchodzi przykładowo zebranie stosownej dokumentacji.

Warto zwrócić uwagę na to, że towarzystwo prowadzi procedurę, zgodnie z przyjętymi zasadami i odgórnie narzuconymi normami prawnymi. Mamy tu do czynienia z procedurą tak zwanej likwidacji szkody. Polega to w praktyce na ustalaniu dokładnych okoliczności zdarzeń, w jakich doszło do wyrządzenia nam szkód. Następnie, w oparciu o zgromadzone dane, dochodzi do dokładnego oszacowania wartości strat.

Do charakterystycznych elementów procedury ubezpieczeniowej zalicza się natomiast między innymi cesję odszkodowania. Opiera się to na instytucji prawa cywilnego, która wiąże się z przeniesieniem praw z wierzytelności na daną osobę. W praktyce jest to nic innego jak włączenie w sprawę osoby trzeciej określanej mianem cesjonariusza, która nabywa prawo do wypłaty określonego odszkodowania w ustalonej kwocie. Jeżeli chodzi o umowy cesji, to są one bardzo często zawierane właśnie przy wielorakich typach umów ubezpieczeniowych.

Ponadto umowa ta występuje także przy umowach ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej i ubezpieczenia kredytów hipotecznych, a zatem można mówić o dość szerokim zakresie tego typu umów.

Niezależnie jednak od tego, o jakim wariancie umowy cesji odszkodowania mówimy, zawsze wymogi, co do jej sporządzenia są identyczne – dokument ma być sporządzony na piśmie, po to, aby wszystko było podane czarne na białym. W nim określa się jednoznacznie podmiot cedujący prawo, a także osobę trzecią, która pełni rolę cesjonariusza, czyli owe prawo nabywa. Co więcej, podkreślić należy tym samym stosunek prawny z jakiego nabycie owych praw przez cesjonariusza wynika. Nie obejdzie się również bez określenia przedmiotu cesji.

W momencie, gdy ubezpieczający się dokonuje zawarcia umowy ubezpieczenia z zakładem, przedmiot cesji w zasadzie nie istnieje, ale pojawia się wtedy, kiedy dochodzi do szkody i wtedy umowa cesji zostaje zawarta. I tak nierzadko zdarza się wtedy, kiedy w grę wchodzą rozmaite formy – obligatoryjne i dodatkowe ubezpieczeń komunikacyjnych. Istnieje także sposobność poddania scedowaniu prawa do odszkodowania na etapie zawierania umowy ubezpieczenia. Jeżeli chodzi przykładowo o ubezpieczenie kredytu hipotecznego, to rolę cesjonariusza pełni tu instytucja bankowa.

Bardzo często, mimo posiadania wykupionego ubezpieczenia komunikacyjnego w postaci OC, wiele osób niestety wchodzi w konflikt z towarzystwem ubezpieczeniowym, gdy przychodzi do konieczności wypłaty odszkodowania. Nierzadko zakłady po prostu uchylają się od zobowiązań względem poszkodowanych i wysyłają odmowne decyzje dotyczące wydzielenia rekompensaty.

Niemniej jednak nie oznacza to wcale, że raz uzyskana odmowa musi być decyzją wiążącą. Bardzo często mamy szansę wygrać i wywalczyć należne nam środki pieniężne, lecz w tym celu niezbędne okazuje się przede wszystkim biegłe zaznajomienie z obowiązującymi regułami postępowania w takich sytuacjach oraz przepisami natury prawnej.

Możemy zaprotestować śmiało i bez obaw o to, że narobimy sobie jakichś dodatkowych problemów. Tak z pewnością nie będzie. W pierwszej kolejności zaleca się przede wszystkim odwołanie bezpośrednio do ubezpieczyciela, a następnie możemy skierować się o pomoc do Rzecznika Finansowego. Jeżeli i to nie pomoże, postawmy na sąd i rozstrzygnijmy sprawę drogą sądową. Wypłata odszkodowania powinna zostać skonsultowana z kimś, kto się na tym zna, na przykład udajmy się do prawnika i kiedy stwierdzi on, że faktycznie racja leży po naszej stronie, warto byłoby, abyśmy napisali odwołanie do ubezpieczyciela.

Nie martw się, za takie posunięcie nie zostaniesz obarczony żadnymi karami natury finansowej. Nie ma także nic złego w tym, że podważasz czyjąś opinię, bo przecież w grę wchodzą tu środki pieniężne, zatem każdy walczy o swoje. Musisz wiedzieć, że nie masz nic do stracenia, zatem zupełnie naturalnym jest odwoływanie się, zwłaszcza gdy mowa o stosunkowo dużych nakładach finansowych, a Ty nie masz z czego opłacić naprawy swego pojazdu samodzielnie. Nie ma pośpiechu w zakresie odwołania od stanowiska przyjętego przez towarzystwo ubezpieczeniowe.

Możesz, zgodnie z obowiązującymi przepisami natury prawnej, sformułować takie odwołanie w ciągu trzech lat od momentu otrzymania od zakładu pisma, w jakim jest odmowa udzielenia Ci stosownej rekompensaty. Nie zaleca się odkładania spraw na później i czekania aż paru lat, bo im później tym gorzej i maleją Twoje szanse. Warto zatem kuć żelazo póki gorące. Odwołanie formalne, które zaleca się zgłosić w przypadku wspomnianej odmowy to nic innego jak reklamacja, która regulowana jest z zastosowaniem określonych przepisów natury prawnej.

Musimy także wspomnieć o tym, że ubezpieczyciel ma po złożeniu takiego odwołania ze strony poszkodowanego ma czas trzydzieści dni na udzielenie mu odpowiedzi. Niekiedy, ale to tylko wtedy kiedy sprawy są znacznie bardziej skomplikowane, dochodzi do wydłużenia tego okresu do sześćdziesięciu dni. Brak stosownej odpowiedzi ze strony towarzystwa w wyżej wymienionym okresie to natomiast znak dla Ciebie, iż wniosek rozpatrzony został na Twoją korzyść.

Kiedy ubezpieczyciel odmawia udzielenia Ci odszkodowania, wtedy możesz udać się o pomoc do Rzecznika Finansowego. On zajmie się realizacją działań w Twoim imieniu i bezpośrednio za Ciebie. Pozwala to przede wszystkim na wykorzystanie profesjonalnie, precyzyjnie i zgodnie z przyjętymi normami drogi postępowania reklamacyjnego. W tym celu niezbędne jest dołączenie do wniosku kopii naszego odwołania.

Nieostrożna jazda, pośpiech, duży tłok, niesprzyjające warunki pogodowe – to wszystko może prowadzić do powstania rozmaitych zdarzeń drogowych. Zajścia komunikacyjne, w zależności od tego, jakiego rodzaju szkody za sobą pociągają, dzielą się natomiast na dwie podstawowe kategorie, w tym – wypadek drogowy oraz kolizję drogową. Często, mylnie, oba te terminy są ze sobą łączone, będąc uznawane za synonimy tych samych czy też podobnych w swym charakterze sytuacji, niemniej jednak nie jest to z prawnego punktu widzenia to samo. O różnicy między oboma pojęciami, dowiecie się Państwo z poniższych fragmentów naszego wirtualnego informatora. Zapraszamy do poczytania przygotowanego z myślą o Was profesjonalnego poradnika.

Z relacji policyjnych na przestrzeni ostatnich lat jednoznacznie wynika, iż ilość zdarzeń kwalifikowanych formalnie jako wypadek czy też kolizja nadal niestety jest w naszym kraju na wysokim poziomie. Zwiększa się także liczba zmotoryzowanych, którzy doświadczają swych pierwszych zajść komunikacyjnych. Niestety wielokrotnie są oni kompletnie nieświadomi tego, w jakim rodzaju zdarzeń drogowych uczestniczą. Warto zatem wykazać się biegłą znajomością przynajmniej minimalnego zakresu przepisów prawnych. Istnieją pewne formalne definicje dwóch najpopularniejszych zdarzeń do jakich dochodzi na trasie – kolizji i wypadku.

Kolizja

Mianem kolizji określa się takie zajście o charakterze komunikacyjnym, które wiąże się wyłącznie ze stratami materialnymi. Co przez to rozumieć? Otóż w grę wchodzą tu wyłącznie uszkodzenia mechaniczne pojazdów, a nie obrażenia czy urazy ludzi będących uczestnikami stłuczki. O kolizji mówi się także wtedy, kiedy u jednego z uczestników zdarzenia pojawiły się szkody osobowe wywołujące naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia, ale trwający krócej niż siedem dni.

Przy tego rodzaju zajściach raczej nie ma poważnych skutków, więc czasami nie jest nawet wymagane ściąganie na miejsce służb mundurowych i ich interweniowanie. Kiedy do kolizji dojdzie z kolei, potrzebne jest, aby jej uczestnicy zachowali się w ściśle określony sposób, a mianowicie – usunęli zawadzające na drodze pojazdy biorące udział w stłuczce, a następnie rozpoczęli ustalanie faktów i dokładnych przyczyn zdarzenia, celem dojścia do porozumienia. Sprawa jest zakończona w momencie, kiedy jedna ze stron przyzna się do popełnionej winy i przyjmie na siebie rolę sprawcy kolizji. O ile nikt nie został poszkodowany, wystarczy sporządzić stosowne oświadczenie, jakie powinno być skierowane do towarzystwa ubezpieczeniowego i dlatego podpisane przez obojga – sprawcę i poszkodowanego.

W formularzu obowiązkowo trzeba zawrzeć następujące dane – dane personalne sprawcy zdarzenia, kategorię jego prawa jazdy oraz numer, numer towarzystwa ubezpieczeniowego i polisy a także należy wyszczególnić czas obowiązywania tejże polisy. Niezbędne jest również szczegółowe ujęcie okoliczności kolizji.

Wypadek drogowy

Jako wypadek drogowy, zgodnie z ustawą Prawo o ruchu drogowym, rozumie się natomiast zajście komunikacyjne, w ramach którego doszło do jakichś obrażeń cielesnych uczestników zdarzenia, stworzona została szkoda w mieniu czy też pojawiła się ofiara śmiertelna. Obrażenia ciała rozumiane są w tym momencie, jako uszczerbek na zdrowiu trwający dłużej niż siedem dni. Jeżeli dojdzie do wypadku, konieczne jest w pierwszej kolejności zawiadomienie służb mundurowych, w tym policji a niekiedy i straży pożarnej.

Ponadto potrzeba także wezwać w przypadku gdy są poszkodowani – pogotowie ratunkowe. Pojazdy, w odróżnieniu od kolizji, podczas wypadku drogowego nie powinny być przestawiane. W celach bezpieczeństwa wymagane jest jednakże stosowne zabezpieczenie terenu, na jakim doszło do zdarzenia. W tym celu przydatne będzie rozstawienie trójkątów ostrzegawczych.

Niekoniecznie musisz stać się uczestnikiem klasycznej stłuczki drogowej czy też wypadku drogowego, aby uszkodzić swój wóz i móc ubiegać się o stosowne, należne Ci zgodnie z obowiązującymi przepisami natury prawnej odszkodowanie. Równie dobrze odpowiednia rekompensata należy Ci się w sytuacjach losowych, kiedy zawini nie inny człowiek czy Ty sam, ale na przykład… dziurawa infrastruktura drogowa.

Pytanie tylko- w jaki sposób i od kogo wyciągnąć środki pieniężne, jako zadośćuczynienie za poniesione straty w postaci uszkodzenia wozu w takich sytuacjach? Zapraszamy do lektury fragmentów poniżej.

Jechałeś zgodnie z zalecaną prędkością, lecz nagle, niespodziewanie natrafiłeś na dziurę w szosie i przez to zniszczyłeś prowadzony przez siebie pojazd. Co zrobić? Musisz uzbroić się w cierpliwość i przygotować na to, że będziesz zmuszony przygotować mocne argumenty przemawiające na Twoją korzyść i potwierdzające, że w niefortunnej sytuacji byłeś zupełnie niewinny. Stosowne odszkodowanie jest wtedy wypłacane przez kogo?

O ile już uda się udowodnić nasze poszkodowanie? Kwestie dotyczące utrzymania w dobrym stanie nawierzchni dróg w naszym kraju regulowane są przez ustawę o drogach publicznych z 21 marca 1985 roku. Zarządca dróg jest odpowiedzialny za to, aby utrzymywać drogi w odpowiedniej kondycji. Podobnie chodniki.

A zatem, jeżeli coś nam się stanie z naszym wozem, co będzie wynikało właśnie z niewłaściwej infrastruktury drogowej, w tym dziur będących efektem zaniedbania, konieczne jest sformułowanie należytego wniosku i jego złożenie do zarządcy dróg, na której doszło do owego zajścia. A zatem trzeba najpierw pofatygować się, by ustalić, kto owym zarządcą w danym przypadku jest – czy Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad, która odpowiada zarówno za autostrady, jak i krajowe oraz lokalne drogi, w tym także drogi ekspresowe. Instytucją pełniącą rolę zarządców może być też urząd wojewódzki, który ma pod swą pieczą trasy regionalne, a także urząd powiatu – odpowiedzialny za drogi powiatowe. Do tego dochodzi też odpowiedzialność prezydenta miasta, burmistrza oraz wójta gminy.

Jedyne, co możemy zrobić to przedstawić wniosek o rekompensatę za poniesione straty, lecz aby była ona wiążąca, koniecznie powinniśmy ten dokument stosownie uargumentować. Na przykład warto porobić zdjęcia.

Poza tym mamy sposobność także popytania świadków zdarzenia, aby przedstawili obiektywne wersje dotyczące naszego zdarzenia. Jeżeli tacy chętni się zdarzą, przyda się podanie ich danych osobowych. Przy robieniu materiału fotograficznego istotne jest jednakże nie tylko ofotografowanie uszkodzeń auta, ale także szosy, która była bezpośrednim powodem takich strat w naszym pojeździe. Bardzo prawdopodobne, ze ubezpieczyciel zarządcy drogi uzna, że nie zawinił i wtedy trzeba będzie przedłożyć wyżej wspomnianą dokumentację właśnie po to, żeby swoje stanowisko móc jednoznacznie obronić.

Dobrze jest też wezwać po takim zajściu jakieś służby interwencyjne. Dzięki temu zyskasz szansę na stworzenie przez funkcjonariuszy policji stosownego protokołu, który będzie podkładką. Przyda się także skserować dowody osobiste świadków, przygotować wymagające ich podpisu oświadczenia prezentujące dokładny przebieg zdarzenia i okoliczności, w jakich doszło do wypadku.

Jeżeli osoba poszkodowana na skutek jakiegoś zdarzenia drogowego ma wykupione odpowiednie zabezpieczenie, poprzez które rozumie się stosowną polisę ubezpieczeniową, w tym obowiązkowe świadczenie OC, ubezpieczyciel natychmiast zobowiązany jest wypłacić należną rekompensatę osobom pokrzywdzonym.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami, nie wolno uchylać się od odpowiedzialności, zwlekać czy wydłużać okresu oszacowania i przekazania odszkodowania właścicielowi pojazdu. Decyzja powinna zostać podjęta natychmiast, niemniej jednak nie zawsze tak się zdarza.

Bardzo często okazuje się, że ubezpieczyciel wręcz unika swojego zobowiązania względem pokrzywdzonego klienta, znacząco odbiegając od ustawowego założenia. Co wtedy?
Nie ma konieczności, aby klient danego towarzystwa ubezpieczeniowego czekał na to, aż ubezpieczyciel raczy mu wypłacić potrzebne i wynikające z wiążącej ich umowy środki pieniężne. Warto dlatego znać szczegółowo przepisy, jakie są aktualne i z których wynika wiele plusów dla konsumentów.

Musisz wiedzieć, iż sensem istnienia polisy ubezpieczeniowej OC jest maksymalne na ile to w danej sytuacji możliwe, zredukowanie czasu oczekiwania na zlikwidowanie konkretnej usterki. A zatem wynika z tego, że konsument ma prawo wymagać od ubezpieczyciela.

Według zasady actio directa

Przyjęto wiele zasad kalkulowania i wypłacania odszkodowań, w tym przypadku skoncentrujemy się przez moment na zasadzie actio directa. W tym zakresie odszkodowanie z ubezpieczenia OC ma służyć przyspieszeniu tempa realizacji wszelkiego rodzaju formalności tyczących się wypłacalności należnych nam środków. O czym natomiast mówi ta zasada? Otóż zakłada ona opcję bezpośredniego zgłaszania swych roszczeń do ubezpieczyciela, u którego polisę ma winny feralnego zdarzenia drogowego.

W konsekwencji tego, towarzystwo ubezpieczeniowe zobowiązane jest do przeprowadzenia wręcz błyskawicznie likwidacji powstałej szkody. Jako ten zredukowany czas oczekiwania na naprawienie szkody rozumie się z kolei okres trzydziestu dni od momentu uiszczenia wszelkich niezbędnych informacji, jakie są wymagane do dostarczenia w celu uregulowania świadczeń przez osobę pokrzywdzoną. Zdarza się jednakże, że nawet mimo tej wyżej scharakteryzowanej zasady, i tak czas oczekiwania się znacząco wydłuża.

Niekiedy ubezpieczyciele nie akceptują zgłaszanych roszczeń i wydają negatywną decyzję. Co wówczas? Prawdopodobnie dzieje się tak wtedy, kiedy po gruntownym przeanalizowaniu sytuacji i okoliczności zdarzenia, nie znaleziono podstaw do tego, aby środki wypłacić. W rzadszych przypadkach, ale również i takie się zdarzają – ubezpieczyciel może uchylić się od odpowiedzialności. Warto jednak być na takie momenty solidnie przygotowanym pod względem prawnym.

Znaj prawo

By móc samemu być przeszkolonym na temat obowiązujących przepisów prawnych, niezbędne jest wykazanie się znajomością ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych. Jest to akt prawny, który narzuca ubezpieczycielowi regulowanie należności. Wypłata, zgodnie z jego ustaleniami, powinna nastąpić w ciągu trzydziestu dni od zgromadzenia dokumentacji przez poszkodowanego. Jeżeli natomiast ten termin ma się z jakichkolwiek powodów opóźnić, konieczne staje się pisemne poinformowanie o tym wszystkich zainteresowanych w sprawie.

Część bezsporna odszkodowania musi być uregulowana w okresie do trzydziestu dni, a złamanie tejże zasady daje konsumentowi prawo do tego, aby żądać również odsetek za zwłokę. Jak normują to przepisy natury prawnej – orzecznictwo wskazuje na opcję naliczania ustawowych odsetek od pierwszego dnia opóźnienia. O tym stwierdza wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 1 kwietnia 2014 rok.

Jak dużo można zyskać?

To, na jakim poziomie będą wypłacane za opóźnienie w uiszczeniu odszkodowania odsetki ze strony towarzystwa ubezpieczeniowego, zależne jest przede wszystkim od tego, jaka jest stopa referencyjna NBP, bowiem to jej równowartość powiększoną o 5,50 punktu procentowego wypłaca się na rzecz poszkodowanego.

Nie jest jednakże powiedziane, iż to jedyna forma naliczania odsetek. Bardzo często obowiązują indywidualne ustalenia, ale te zawsze powinny znaleźć się w regulaminie podpisywanej umowy o współpracę. Nie mniejsze mają być to zaś kwoty niż stawka wynikająca z kodeksu cywilnego.

Jeżeli natomiast dojdzie do jakichś komplikacji, wtedy ubezpieczyciel ma obowiązek wypłacić odszkodowanie do dwóch tygodni od momentu wyjaśnienia okoliczności sytuacji, poprzez którą staramy się o pozyskanie odszkodowania. Wówczas nie powinien zostać przekroczony termin 90 dni naliczanych od momentu dostarczenia wszelkich dokumentów.

Są od tego zaś pewne wyjątki, wśród których mowa o sytuacjach, w jakich określenie odpowiedzialności ubezpieczyciela i co za tym idzie wysokości wypłacanego świadczenia jest uzależnionego od tego, co będzie postanowione w ramach postępowania sądowego. A zatem w takich okolicznościach czeka się na prawomocne rozstrzygnięcie sądowe. Kiedy natomiast dojdzie do odmowy, to zawsze powinna ona zostać odpowiednio, szczegółowo i sensownie wyjaśniona. Zakład ubezpieczeniowy zobligowany jest wtedy do wysyłki stosownego pisma, które ma mieć komplet informacji na tyle wyczerpujących, aby dla poszkodowanego było jasne i zrozumiałe, czemu spotkał się z odmową.

Istnieje na polskim rynku polisowym szereg rozmaitych rodzajów ubezpieczeń, wśród których szczególnie popularne są dwie ich formy, a mianowicie – OC oraz AC. Pod skrótem pierwszego mieści się ubezpieczenie obowiązkowe, wiążące wszystkich posiadaczy pojazdów mechanicznych, a zatem ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej. Drugie oznaczenie, a więc AC tyczy się standardowego autocasco, które jest dodatkową formą zabezpieczenia się na wszelki wypadek.

Dzięki tym możliwościom, masz okazję zyskać jako pokrzywdzony stosowną rekompensatę ze strony towarzystwa ubezpieczeniowego.

Generalnie terminy, kiedy możemy liczyć na wpłynięcie odszkodowania są mocno zróżnicowane. A mianowicie wpływ ma na to charakter i rodzaj polisy, a zatem – inne będą to okresy przy AC, a jeszcze inne przy OC, bowiem polisy te są zgoła odmienne. I tak w przypadku OC mowa jest tu o trzydziestu dniach na uiszczenie pokrzywdzonemu określonych, należnych mu świadczeń. W tym zakresie mówimy o bezspornej kwocie części odszkodowania. Nieco inaczej, a w zasadzie trochę trudniej i bardziej skomplikowanie jest w przypadku, gdy chodzi o AC.

Co do OC, to poza tym, iż towarzystwo ubezpieczeniowe obowiązuje termin średnio trzydziestu dni od zawiadomienia o powstałej szkodzie, warto również wspomnieć o następnych czternastu dniach, kiedy to w terminie trzydziestu dni uzasadnienie określonych zdarzeń czy ich okoliczności nie było realne. OC powinno być jednak wypłacone maksymalnie do 90 dni od momentu zawiadomienia o powstałej szkodzie, albo w sytuacji, kiedy w momencie prowadzenia likwidacji szkód pojawiły się jakieś sytuacje utrudniające wydanie decyzji przez towarzystwo ubezpieczeniowe.

Nie dochodzi natomiast do wypłaty odszkodowania przez ubezpieczyciela w momencie przekroczenia terminu 90 dni tylko wtedy, kiedy trwa postępowanie cywilne oraz karne. Są jednakże i takie sytuacje, kiedy nie ma opcji ustalenia odpowiedzialności ubezpieczyciela. Ciężko jest również niekiedy ustalić wysokość odszkodowania. I wtedy co? Wówczas towarzystwo ubezpieczeniowe jest zobligowane do pokazania, że starało się na wszelkie możliwe sposoby ustalić okoliczności zdarzenia.

Gdy z jakiegoś powodu ubezpieczyciel nie prześle Ci należnej rekompensaty w momencie upłynięcie trzydziestu dni od momentu zgłoszenia szkody, niezbędne jest pisemne powiadomienie, dokładne przedstawienie powodów opóźnień oraz przekazanie wiadomości na temat planowanego terminu ostatecznego wyjaśnienia sprawy.

Co do wypłat w zakresie posiadania ubezpieczeń AC natomiast, to musimy wiedzieć, iż w każdym przypadku może być zupełnie inny rodzaj warunków udzielania świadczeń, gdyż przypomnijmy – nie jest to ubezpieczenie obowiązkowe.

Musimy wiedzieć, iż zgodnie z generalną zasadą, obowiązkowe jest tu trzydzieści dni od czasu zgłoszenia straty czy szkody. Jeżeli z jakichś powodów ubezpieczenie nie zostanie wypłacone, wtedy potrzeba złożyć pisemne powiadomienie w okresie do trzydziestu dni, a w ciągu czternastu dni od momentu ustalenia wszelkich okoliczności zdarzenia, trzeba wypłacić odszkodowanie.

Bezsporna część odszkodowania powinna zostać zaś wypłacona w okresie trzydziestu dni od dokonania zgłoszenia.